วันพฤหัสบดีที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557

สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก

    สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก

             รัก คืออะรัย คำถามนี้ ฉันเฝ้าถามกับตัวเองมาตลอดและพยายามที่จะหาคำตอบจากใครหลายคนและคำตอบที่ได้รับต่างก้อแตกต่างกันไป ซึ่งบางคนก้อบอกว่า รัก คือความรู้สึกดีๆที่มีให้ซึ่งกันและกัน รักแท้มีอยู่จริง แต่ก้อยังมีอีกหลายคนที่บอกว่า รักแท้ไม่เคยมีจริงในโลกใบนี้ ซึ่งจากคำตอบที่ได้มา มันยิ่งชวนให้ฉันอยากรู้ใน นิยามของมันมากขึ้นไปมากกว่าเดิม
             เมื่อมีคนๆหนึ่งเข้ามาในส่วนหนึ่งของชีวิตฉัน เค้าเดินเข้ามาบอกกับฉันว่า เค้าดีพอมั้ยสำหรับฉัน เค้าบอกให้ฉันลืมทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมาแล้วมาเริ่มต้นกันใหม่ ฉันซึ่งในตอนนั้นก็กำลังค้นหาสิ่งนี้อยู่พอดี และก่อนหน้านี้ฉันก้แอบชอบเค้านะแต่ฉันก้อไมได้ถึงขั้นว่า อยากได้มาเป็นเจ้าของหรอก แต่เค้าก็มาบอกกับเรา ว่าเค้าพร้อมที่จะเริ่มต้นใหม่กับฉันแต่ก้อไม่รู้ว่าฉันจะเริ่มต้นกับเค้าไหม แล้ววันนั้นฉันก็ตกลงที่จะหาคำตอบที่ฉันตามหา หลังจากวันนั้นฉันก้อได้พบกับคำตอบหลายๆคำตอบเลยทีเดียว ฉันยิ้มได้ทุกครั้ง เมื่อเห็นหน้าเค้า รู้สึกว่าโลกทั้งใบเป็นสีชมพู รู้สึกว่ามีคนคอยเอาใจใส่เราอยู่ รู้สีกว่ามีกำลังใจเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งคน และก้อรู้สึกดีเมื่อได้อยู่ใกล้เค้า และรู้สึกอีกหลายๆอย่างเลย ช่วงเวลานี้ มันมีความสุขมากๆเลยทีเดียว ฉันยิ้มได้แม้ว่าเครียดอยู่ ฉันพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เราเข้ากันได้ ฉันเคยคิดนะว่าฉันกับเค้าจะรักกันได้นาน แต่มันไม่ใช่เช่นนั้นน่ะสิ 


           เมื่อวันหนึ่งวันนั้นฉันได้รู้ในสิ่งที่ฉันไม่เคยรู้ เมื่อฉันเกิดอาการความจำสั้น ฉันจำเบอร์เค้าไม่ได้ ฉันเลยโทรไปขอจากเพื่อนคนนึงแล้วเค้าก้อให้เบอร์มา แล้วเหตุการณ์ที่น่าตกใจก้อคือ ฉันดันโทรไปเบอร์นั้นแล้วคนที่รับสายเบอนั้นก็ไม่ใช่คนๆนั้นที่ฉันอยากให้เค้ารับ แต่กลายเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่รับสายในวันนั้น แล้วฉันก็ถามไปว่า ‘’รู้จักผู้ชายคนนั้นไหม เค้าก้อตอบว่า รู้จัก แล้วเค้าก้อถามกลับมาว่า คุณเปนอะรัยกับผู้ชายคนนั้นเหรอ ฉันก้อเกือบจะตอบคำถามนี้ไม่ถูกเลยทีเดียว ฉันก้อตอบไปว่า เป็นเพื่อนนะ มีธุระ แต่ไม่มีเบอร์ ก้อเลยโทรมาเบอร์นี้ เห็นมีคนบอกว่าเค้าใช้เบอร์นี้ แล้วเทอร์มีเบอเค้าไหม เค้าก้อบอกว่ามี และแล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก้อเกิดขึ้นอีกครั้ง เมื่อผู้ชายคนที่ฉันเรียกเขาว่า ความรักของฉัน โทรเข้ามาในสายของผู้หญิงคนนั้น และผู้หญิงคนนั้นก้อประชุมสายโทรศัพท์ แล้วบอกกับผู้ชายคนนั้นว่า มีเพื่อนอยากจะคุยด้วย เมื่อฉันได้ยินกับหูว่านั่นมันใช่เสียงของคนๆนั้นจริง ในวินาทีนั้น ยังมีสิ่งเดียวที่ยังเคลื่อนไหวได้ในตอนนี้ คือน้ำตา ไหลร่วงหล่นมาช้าๆมาอาบหัวใจละลายความแข็งแรง อยากจะถามกับเทอร์สักคำ แต่ฉันก้อทำไม่ได้ ทามได้แค่เงียบ และฟังสิ่งที่เค้าทั้งสองสนทนากันอยู่ และหลังจากฉันผ่านช่วงเวลานั้นมาได้ ฉันก้อถามกับตัวเองมาตลอดว่า ทำไม ทำไม และก้อทำไม เทอร์ถึงทำแบบนี้กับฉันได้ หลอกกันทำไม ทำไมถึงทำแบบนี้ แล้วทั้งหมดที่ผ่านมามันคืออะรัยกันแน่ หลังจากวันนั้นสิ่งที่ฉันเชื่อใจเค้ามาตลอดมันก้อพังจนไม่เหลือชิ้นดีเลย ฉันพยายามเคลียเรื่องทุกอย่างให้มันจบภายในวันเดียว สำหรับฉัน ฉันสามารถเคลียให้เรื่องมันจบได้เพียงวันเดียว แต่ฉันไม่สามารถเคลียใจไม่ให้เจ็บได้
          จากวันนั้นฉันก้อยังไม่เคยลืมเรื่องในวันนั้น ฉันจะเก็บมันไว้เพื่อเป็นบทเรียนกับตัวเอง เก็บไว้เพื่อบอกกับตัวเองว่า รักแท้ ไม่เคยมีในคำนิยามของคำว่า รัก  และฉันก้ออยากบอกกับเทอร์เหลือเกิน ว่าขอบคุณที่ทำให้ฉันได้รู้จัก กับคำว่า รัก  ขอบคุณที่เคยรักกัน ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีๆที่มีให้กัน ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่เทอร์พยายามทำเพื่อฉัน แม้ว่ามันจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆก้อตามและเหตุการณ์นี้ก็ทำให้ฉันได้รู้ว่า อย่างน้อย ในความเจ็บครั้งหนึ่ง ก้อยังมี สิ่งเล็กๆที่เรียกว่า รัก


          จากวันนั้นฉันก้อยังไม่เคยลืมเรื่องในวันนั้น ฉันจะเก็บมันไว้เพื่อเป็นบทเรียนกับตัวเอง เก็บไว้เพื่อบอกกับตัวเองว่า รักแท้ ไม่เคยมีในคำนิยามของคำว่า รัก  และฉันก้ออยากบอกกับเทอร์เหลือเกิน ว่าขอบคุณที่ทำให้ฉันได้รู้จัก กับคำว่า รัก  ขอบคุณที่เคยรักกัน ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีๆที่มีให้กัน ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่เทอร์พยายามทำเพื่อฉัน แม้ว่ามันจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆก้อตามและเหตุการณ์นี้ก็ทำให้ฉันได้รู้ว่า อย่างน้อย ในความเจ็บครั้งหนึ่ง ก้อยังมี สิ่งเล็กๆที่เรียกว่า รัก


1 ความคิดเห็น: